اصطلاح طلا پر شده معمولاً با صنعت جواهرات عتیقه اشتباه گرفته می شود. در واقع، جواهرات پر شده بسیار ارزشمندتر از جواهراتی هستند که روکش طلا دارند. هنگامی که چیزی پر از طلا است، ورقه ضخیم طلا روی یک فلز پایه اعمال میشود، 50 تا 100000 برابر ضخیمتر از آبکاری طلا است و برای اینکه کاری به عنوان طلا پر شده در نظر گرفته شود، باید مقدار طلای آن حداقل 1/1 باشد.
در اواسط تا اواخر دوره ویکتوریا، جواهرات پر شده با طلا بسیار رایج بود و در تعداد زیادی ساخته می شد. کمبود طلا و افزایش کالاها از طریق انقلاب صنعتی باعث کاهش این تقاضا شد. این قطعات به قدری بادوام هستند که طلا بسته به سایش بین 5 تا 30 سال دوام می آورد. از نظر قیمتی، جواهرات طلای پرشده عتیقه (که ضخیمترین ورقههای طلا را دارند و درنتیجه بزرگتر میشوند دارای محتوای طلا هستند) قیمتی مشابه طلای معمولی ما دارند.
نکاتی برای یادآوری:
- طلای جامد: طلای خالص با آلیاژهایی مخلوط می شود تا طلا با مقادیر عیار متفاوت تولید شود: 10 کیلو با کمترین مقدار طلا – 20 هزار دارای بالاترین. طلا بسیار نرم است، بنابراین آلیاژهایی برای افزایش استحکام به آن اضافه می شود.
- طلا پر شده: طلای جامد به صورت ورقهای در میآید و سپس از طریق حرارت روی یک فلز پایه اعمال میشود، با استفاده از یک صفحه ضخیم از طلا.
- طلای آبکاری شده: لایه نازکی از طلا که با استفاده از الکتریسیته به فلز پایه اضافه میشود، کمی ضخیمتر از ورق طلا است.
- صفحه طلا: یک لایه نازک از طلا که به جواهرات اضافه می شود، معمولاً عیار 12 دارد و می تواند به راحتی شکل داده شود.
- Gold Vermeil: افزودن طلا بر روی یک جواهر که معمولاً با طلای 14 عیار بر روی نقره استرلینگ انجام می شود.